Dutch only.
Wat was nu het leukste van het eerste Gala van het Fantastische Boek?
Was het de massa-signeersessie, waar ik ingeklemd mocht zitten tussen de stapels boeken van Marcel van Driel en de enthousiaste fantasylezers aan tafel bij Paul Evanby? (Zelf mocht ik een schamele twee boeken signeren en verkopen, terwijl ik plezierig van gedachten wisselde met Bo Balder.) Of het feit dat ik eindelijk een exemplaar van Gödel Slam verwierf van Paul?
Was het het buffet, een smakelijke uitstalling van goed verzorgde en efficiënt gedistribueerde hapjes, dat ik mocht verorberen met Bo, Grayson Bray Morris en haar man Marco? (Leuk en lekker, maar het was “gewoon” een goed buffet.)
Was het dan de rode loper, waar drommen liefhebbers van de fantastiek in hun mooiste kloffies onder het geflits van perscamera’s naar de zaal liepen? (Het was een schitterend gezicht hoe de zaal zich langzaam vulde met prachtig geklede lieden.)
Was het misschien de vrolijke, charmante en soepele manier waarop Singha Samwel de avond leidde en aan elkaar praatte? (Yeah right, Singha, jij bent dus echt wel wat meer dan een “schrijversvrouw”… :-D)
Of was de voordracht van Geneviève Waldmann het hoogtepunt, waarin zij als CEO van Luitingh Sijthoff èn bestuursvoorzitter van het CPNB haar steun uitsprak voor de Stichting ter Bevordering van het Fantastische Genre? (Nu worden we warm.)
Was het de hardrock-video waarmee scheidend organisator Martijn Lindeboom op hilarische wijze in het zonnetje werd gezet? (In tijden niet zo hard gelachen!)
Of waren het de grootste plannen van de Stichting, waaruit een torenhoge, maar realistische ambitie spreekt? Plannen om volgend jaar het Gala weer zo te doen, maar dan als aftrap voor een hele Week van het Fantastische Boek. Plannen voor Harland Awards à €2.500 voor de beste Nederlandse en vertaalde roman, naast de hernoemde Harland Award voor korte verhalen (voorheen de Paul Harland Prijs).
En vooral: plannen voor een curriculum van workshops en opleidingen om de Nederlandse fantastische schrijver de gelegenheid te bieden om te groeien en te ontwikkelen. Vooral die laatste plannen deden mij enthousiast overeind zitten en Adrian Stone uit eigenbelang de vraag in het oor fluisteren wie de docenten en workshopleiders zouden zijn. (Ik heb mijn informele sollicitatie inmiddels ingediend.)
Misschien was de borrel (of moet ik zeggen het feest) wel het leukste, een feestelijk gedruis van mensen in galatenue, die zich konden laven aan de bar of dansen op de muziek van een uitstekende coverband. (Ik had het genoegen om met Lisette Jonkman en Martijn Gijzemijter gezellig te babbelen en bijna te veel informatie te krijgen over hun spannende project Magic, Inc, en ik eindigde de avond prettig aangeschoten hangend aan de bar met Jorrit de Klerk, een in bier gedrenkt gesprek tussen schrijvers onderling over het Ambacht met een heel plezierig sausje van hele, hele grote en welkome complimenten… :-D)
Hoge ogen gooit ook het uitreiken van de (verdiende) Debutantenprijs aan Jacqueline Weers, die het had gepresteerd om met haar eersteling De sneeuw (een zombie—vampier—post-apocalyps-vertelling) uit het niets op de 7e plaats te verschijnen. (Maar dat ik het leuk vind om voor publiek een prijs uit te reiken—of überhaupt in het openbaar te spreken—was niet specifiek leuk aan gisteren.)
Nee, alles bij elkaar opgeteld was toch echt één ding het leukste. Het terecht winnende verhaal Mevrouw Rosenbaum vecht tegen de duivel bleek geschreven door de Vlaming Eric Heiser, die vorig jaar verantwoordelijk was voor De velden van het Elysium. Eric sprak aan het lessenaar een paar stamelende woorden van dank voor hij overmand werd door emotie.
Zelden heb ik iemand zo verdiend zien winnen, en ik hoop dat we nog veel mogen lezen van deze schrijver, met zijn poëtische thematiek, zijn prachtige schrijfstijl en zijn mooie, mooie verhalen.
